به گزارش اکوایران، برای اینکه تفاوت کوین (Coin) و توکن (Token) را بررسی کنیم، یک مثال می‌زنیم

همه کشورها یک واحد پولی رایج دارند که معمولا برای پرداخت حقوق بخش دولتی از آن استفاده می‌کنند.

برای مثال در ایران ریال را داریم که وقتی دولت می‌خواهد حقوق کارکنان را بدهد از آن استفاده می‌کند.

در فضای بلاکچین‌ها هم چیزی شبیه به این وجود دارد.

یک واحد پولی رایج، که کارمزد ارائه خدمات با آن پرداخت می‌شود.

مثلا در شبکه بیت‌کوین این واحد پولی رایج بیت‌کوین است و در شبکه‌ اتریوم این واحد پولی رایج اتر است.

اما اگر در کشور خودمان هم واحد‌های پولی دیگری هم بین مردم دست به دست می‌شود اما وجه رایج کشور نیست، مثل یورو، دلار و درهم در شبکه‌های بلاکچینی هم به همین ترتیب است.

شبکه‌هایی وجود دارند که در کنار ارز رایج خودشان، ارزهای دیگری هم در آن‌ها خرید و فروش می‌شود به ارز‌هایی که متعلق به آن شبکه نیستند؛ در حقیقت در آن شبکه (فقط) تبادل می‌شوند و واحد پولی رایج شبکه نیستند، توکن می‌گویند.

باید به این نکته توجه کرد که سرمایه‌گذاری یعنی ریسک و هیچ فرصتی بدون ریسک ایجاد نمی‌شود.

اگر می‌خواهید در یک پروژه رمزارزی سرمایه‌گذاری کنید پادکست «اکوتک» را گوش کنید.