به گزارش اکوایران، روند معاملات روز گذشته بازار سرمایه، تصویری ترسیم می‌کند از بازاری که هرچند در مسیر غبارآلودی قرار دارد، اما همچنان با عصای امید، خود را ایستاده نگه داشته است. اتفاقات روزهای اخیر، به‌ویژه سخنرانی‌های سیاسی داخلی و خارجی، توانستند بخشی از ابهامات را کاهش داده و کورسویی از اعتماد را در دل فعالان بازار روشن کنند.

سیگنال‌هایی از بالا و پایین سیاست

در روزهای گذشته سخنان رهبر انقلاب که از ماجرای هسته‌ای فاصله گرفته بود، در کنار اظهارنظرهای ترامپ در مورد شنیدن حرف ایران، بار دیگر موجی از امید به کاهش ریسک‌های سیاسی را در دل فعالان بازار ایجاد کرد. هرچند برخی این صحبت‌ها را نشانه انعطاف‌پذیری در سیاست خارجی می‌دانند، گروهی دیگر از فعالان معتقدند که حرف‌های ترامپ نه تنها نویدبخش نیست، بلکه نشانه‌ای از پیچیدگی بیشتر در مذاکرات آینده است.

در هر صورت، وزن سیگنال‌های مثبت در فضای سیاسی فعلاً بر سنگینی اخبار منفی می‌چربد. بازار نیز واکنش متعادلی به این فضا نشان داده است؛ نه هیجانی صعودی و نه اضطرابی نزولی. در این میان، یکی از نکات مهم، حفظ نوعی تعادل میان خوش‌بینی و احتیاط است؛ بازاری که تجربه‌های گذشته را فراموش نکرده و به‌راحتی در دام هیجان نمی‌افتد.

خریداران شجاع؛ بازیگران اصلی روزهای اخیر

فاطمه حاج علی معتقد است، در حالی‌که بازار سرمایه شنبه گذشته با فضای منفی اخبار آغاز به کار کرد، اما حضور دو دسته خریدار اصلی، مانع از افت شدید بازار شد. دسته نخست صندوق‌های تثبیت و توسعه بودند که با ورود هدفمند در زمان منفی بازار، توانستند نقش مهمی در جلوگیری از ریزش ایفا کنند.

دسته دوم اما ترکیب جالبی از حقیقی‌های ریسک‌پذیر و تحلیل‌محور بود. این گروه نه تنها منفی‌ها را تهدید نمی‌دانند، بلکه آن را فرصت خرید تلقی کرده و با شجاعت وارد میدان می‌شوند که این رفتار، نشان از بلوغ نسبی بازار دارد؛ جایی که دیگر قرار نیست همه در صف فروش بایستند، بلکه عده‌ای در همان صف‌ها به دنبال شکار فرصت‌های جذاب هستند.

چرخش نقدینگی به سمت بنیادی‌های کوچک

در دل این نوسانات، یک اتفاق مهم دیگر در حال رخ دادن است: گردش جریان نقدینگی به سمت شرکت‌های کوچک با بنیاد قوی. این گروه که زمانی با P/Eهای بالا مورد توجه بودند، در سال‌های اخیر به حاشیه رفتند، اما اکنون بار دیگر به دلیل ارزندگی، سودسازی و نسبت‌های جذاب مالی در کانون توجه قرار گرفته‌اند.

نکته کلیدی اینجاست که گزارش‌های ۱۲ ماهه و ماهانه آتی می‌توانند نقش تعیین‌کننده‌ای در ادامه مسیر این شرکت‌ها داشته باشند. اگر بازار با بررسی دقیق این گزارش‌ها متوجه شود که نسبت سود به قیمت این نمادها جذاب‌تر از گذشته است، بدون تردید شاهد موج جدیدی از بازدهی در این بخش خواهیم بود.

خودرو؛ لیدر جنجالی بازار

حاج علی به یکی دیگر از نکات مهم این روزهای بازار را نقش دوباره خودرویی‌ها در لیدری بازار می‌داند و می‌گوید: سایپا و ایران خودرو بار دیگر به‌عنوان محرک‌های جریان پول ظاهر شده‌اند و بسیاری از نوسان‌گیرها و معامله‌گران کوتاه‌مدت چشم به تحرکات این گروه دارند.

با وجود خاطرات تلخ و شیرینی که بازار از این گروه دارد، باید اعتراف کرد که نقش آن‌ها در روان بازار انکارناپذیر است. با این حال، این بار نشانه‌هایی از تحولات واقعی مانند خصوصی‌سازی و کاهش زیان عملیاتی در این گروه مشاهده می‌شود. اگر این تغییرات در صورت‌های مالی تثبیت شود، می‌توان گفت که بازار با یک لیدر متفاوت نسبت به گذشته روبه‌روست؛ لیدری که شاید دیگر با هیجان کاذب نیامده باشد.

شاید مهم‌ترین درسی که بازار در ماه‌های اخیر به فعالان خود داده، همین باشد که نه خوش‌بینی بیش از حد نجات‌دهنده است و نه بدبینی مطلق. بازار مالی، بستری پیچیده و چندوجهی است؛ جایی که تنها رفتار عقلانی، تحلیل دقیق و مدیریت ریسک می‌تواند دستاورد مثبتی برای سرمایه‌گذار به همراه داشته باشد.

این کارشناس اضافه کرد: در این میان، بحث و جدل‌های بی‌پایان بر سر صندوق‌های اهرمی، سیاست‌های کلان یا حتی تحلیل‌های جهت‌دار، اگرچه بخش اجتناب‌ناپذیر فضای عمومی بازار است، اما نمی‌تواند جایگزین تحلیل و تصمیم‌گیری شخصی شود. همان‌طور که در گزارش آمده، شاید بهتر باشد که گاهی از نقش "پیرمرد لجوج برادران لیلا" خارج شویم و به‌جای پافشاری بر دیدگاه‌های ثابت، کمی با بازار سازگارتر باشیم.

بازار، استاد بی‌رحم ولی آموزنده‌ای است که هر روز درسی تازه دارد و هر رفتار سرمایه‌گذار، آزمونی برای بلوغ فکری اوست. از ریزش‌های تلخ بهمن تا بازدهی دلچسب نمادهای کوچک در اردیبهشت، همگی بخش‌هایی از یک پازل هستند که تنها با ذهنی باز و نگاهی تحلیل‌محور می‌توان آن را چید.

پس بهترین استراتژی برای روزهای پیش رو، نه افتادن در دام هیجان و اخبار، بلکه جستجوی فرصت در دل ریسک‌ها، مدیریت سرمایه و دنبال کردن گزارش‌های واقعی شرکت‌هاست. بازار همچنان زنده است و تا زمانی که امید و تحلیل در دل آن جریان دارد، سرمایه‌گذاران می‌توانند امیدوار باشند که آینده، هرچند مبهم، اما قابل شکل دادن است.