با این وجود در کشوری که سالانه ۳۰۰ روز آفتابی دارد و از شرایط لازم برای تولید انرژی بادی برخوردار است، کمتر از ۱۰۰۰ مگاوات نیروگاه تجدید‌پذیر خورشیدی و بادی احداث شده و عملا توسعه این بخش در حد شعار باقی مانده است. 

نکته مهم این است که چرا این هدیه در این سال‌ها پس زده شده و عملا به جای استفاده از انرژی‌های پاک در برخی فصول برای تامین انرژی به سراغ انرژی‌های ناپاک رفته‌ و بیش از گذشته شاهد فرار سرمایه ها از این بخش صنعت برق بوده ایم. 

اشکال کار کجاست؟ دولت یا بخش خصوصی؟

اکونیروی این هفته در گفت و گو با محمد امین زنگنه، دبیر انجمن انرژی‌های تجدید پذیر ایران به دنبال پاسخ این پرسش رفته است.