به گزارش اکوایران، محاکمه عمران خان، نخست‌وزیر سابق پاکستان به شکلی ناگهانی و پرهرج‌و‌مرج به پایان رسید. روز شنبه، دادگاه وکلای متهم را با وکیل تسخیری جایگزین کرد و تا دوشنبه‌شب، دفاعیات پرونده به پایان رسید و صبح روز سه‌شنبه، حکم صادر شد. عمران خان به خاطر علنی‌کردن محتوای یک تلگراف دیپلماتیک محرمانه که از سوی سفیر پاکستان در واشنگتن به دولت اسلام‌آباد ارسال شده بود، تحت «قانون اسرار رسمی» به ده سال زندان محکوم شد.

به نوشته اکونومیست، این حکم عجولانه پیامی از سوی ژنرال‌های پاکستان (که در واقع دولت را اداره می‌کنند) به رأی‌دهندگان بود. در انتخابات سراسری که قرار است در ۸ فوریه برگزار شود، به حزب تحریک انصاف پاکستان عمران خان (پی‌تی‌آی) رأی ندهید. خان ژنرال‌ها را متهم کرده که در همدستی با آمریکایی‌ها، او را از قدرت بیرون رانده‌اند. این امر خشم ژنرال‌ها را برانگیخت که ظاهراً مصمم هستند تا مطمئن شوند که مردم پاکستان هیچ‌وقت خان را دوباره به قدرت باز نگردانند. احتمالاً بزرگترین ذی‌نفع این ماجرا نواز شریف، مخالف سیاسی خان و نخست‌وزیر سابق خواهد بود که به نظر می‌رسد با حمایت ارتش در انتخابات پیروز شود.

علت اصلی محکومیت خان گرایش او به تئوری‌های توطئه است. نخست‌وزیر سابق که از حمایت گسترده مردمی برخوردار است، رأی عدم اعتماد پارلمان به خود را بخشی از توطئه آمریکا و ارتش پاکستان توصیف کرد. (در مقاله‌ای برای اکونومیست، او بر این تئوری توطئه پافشاری کرد)

نخست‌وزیر سابق برای حمایت از این نظریه غیرمحتمل که دولت‌های آمریکا و پاکستان نیز آن را رد کرده‌اند، به پیام سفیر پاکستان در واشنگتن که خان ادعا می‌کند حامل تهدیدی از سوی آمریکایی‌هاست، اشاره کرد. دادگاه او را به خاطر سوءاستفاده و انتشار نادرست این تلگراف مجرم شناخت. وکیل خان این حکم را «غیرقانونی» خواند. (شاه محمود قریشی، وزیر خارجه سابق نیز محکوم شد و همین حکم را دریافت کرد)

اما هدف از این حکم محدودساختن فضای مانور سیاسی اندک خان و حزبش، قبل از انتخابات هفته آینده بود. خان پس از دریافت سه سال حبس در یک پرونده فساد دیگر، قبلاً از شرکت در انتخابات رد صلاحیت شده است. نامزدهای حزب تحریک انصاف دستگیر شده‌اند و تجمعات حزب نیز در هم شکسته شده است. رسانه‌ها مشمول ممنوعیتی غیررسمی برای پوشش فعالیت‌های حزب تحریک انصاف یا سرنوشت رهبر آن هستند.

بدترین ضربه‌ای که این ماجرا به خان وارد کرد این بود که دادگاه عالی حزب تحریک انصاف را از نماد انتخاباتیش خلع کرد. نماد این حزب چوب کریکت بود که سابقه ورزشی خان اشاره دارد. با توجه به سطح سواد پایین پاکستانی‌ها و تعدد نامزدها و احزاب، چنین نمادهایی برای کمک به رأی‌دهندگان برای شناسایی نامزدهای مورد نظرشان بسیار مهم است. در میان نمادهای جایگزین برای نامزدهای حزب تحریک انصاف می‌توان کاسه، کفش و جفت‌انبر را مشاهده کرد که همگی در فرهنگ محلی این کشور تحقیرآمیز تلقی می‌شوند.

در حالی که خشم ژنرال‌ها متوجه خان و حزبش است، شریف بی‌سروصدا به سمت دوره چهارم نخست‌وزیری خود حرکت می‌کند. سال گذشته، او روابط خود با ارتش را اصلاح کرد و پس از چهار سال تبعید در لندن به پاکستان بازگشت. از آن زمان، او با تأکید بر سوابق اقتصادی خود و اجتناب از حمله به ارتشی که قبلاً با آن تنش داشت، توانست محدودیت قبلی خود را لغو کند. در مانیفست انتخاباتی که روز شنبه منتشر شد، حزب مسلم لیگ پاکستان وعده داد که ۱۰ میلیون شغل ایجاد کند، تورم را به زیر ۱۰ درصد برساند و قیمت برق را کاهش دهد.

پاکستان شدیداً به تغییری اقتصادی نیاز دارد. با این حال، روشن نیست که شریف بتواند از پس آن برآید. اگرچه در حال حاضر، او چهره‌ای سرکوب‌شده است؛ اما در مقام نخست‌وزیری می‌تواند به سرعت از حضور سلطه‌جویانه ژنرال عاصم منیر، فرمانده ارتش که از ماه آگوست، عملاً با دستچین دولت موقت، حاکم کشور است، بکاهد. حامیان بی‌قرار خان و ضعف اقتصادی پاکستان رابطه میان شریف و ژنرال‌ها به آزمایش خواهد گذاشت.

سهیل ورایچ، یک مفسر سیاسی می‌گوید: «بحران عمیقی در دولت و اقتصاد وجود دارد. در دیدگاه خوش‌بینانه، ژنرال‌ها و نواز شریف موفق به همزیستی خواهند بود. دیدگاه بدبینانه این است که هر دو طرف همان کاری را که همیشه انجام داده‌اند، پیش خواهند گرفت. اما مثل همیشه، بازنده رأی‌دهندگان پاکستانی خواهند بود».