به گزارش اکوایران، دونالد ترامپ هزاران کیلومتر از شهر داووس سوئیس، در دامنه کوه‌های آلپ دور است، اما صحبت در مورد بازگشت احتمالی او به کاخ سفید، حتی قبل از آغاز دورهمی سالانه نخبگان جهانی، بر لبان همه است.

او قرار است روز دوشنبه، در ایالت آیووا، جایگاه خود را به عنوان نامزد پیشتاز جمهوری‌خواهان در انتخابات 2024 تثبیت کند. به نظر می‌رسد که برتری فاحش او نسبت به رقبا قابل غلبه کردن نباشد و نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که ترامپ و جو بایدن  در یک رقابت داغ با هم روبرو هستند.

به نوشته بلومبرگ، ترامپ آخرین رهبر ایالات متحده است که در میان حضار مجمع داووس دیده شد،در سال 2020. اما او همچنان یکی از موضوعات پرطرفدار در این گفتگوی اقتصادی جهانی است، مجمعی که مدیران، سرمایه گذاران و سیاست گذاران از سراسر جهان در آن حضور به هم می‌رسانند.

فیلیپ هیلدبراند، نایب رئیس شرکت عظیم سرمایه‌گذاری بلک راک، در مصاحبه با بلومبرگ گفت: «می‌دانید، ما قبلاً آنجا بوده‌ایم (تحت ریاست جمهوری ترامپ)، از آن جان سالم به در برده‌ایم، بنابراین معنی آن را می‌دانیم. مطمئناً از منظر اروپایی‌ها، از یک دیدگاه جهانی گرایی و فراآتلانیکی، این یک نگرانی بزرگ است.»

رئیس سابق بانک ملی سوئیس ارزیابی کریستین لاگارد، رئیس بانک مرکزی اروپا را تکرار کرد، که هفته گذشته به زبان ساده‌ای که برای یک رئیس بانک مرکزی غیرمعمول است، گفت که یک دوره دیگر ترامپ به وضوح یک تهدید خواهد بود.

ال گور، معاون رئیس جمهور اسبق ایالات متحده، که ربع قرن پیش تقریباً به ریاست جمهوری رسید، با شوک‌های سیاسی غریبه نیست. اما او در مورد اینکه رسیدن ترامپ حتی به نامزدی جمهوری‌خواهان یک امر اجتناب ناپذیر است، تردیدهایی را مطرح کرد.

او در داووس گفت: «فکر نمی‌کنم این یک نتیجه‌گیری از پیش تعیین شده باشد. من این فرآیند را طی کرده‌ام و در طول سال‌ها در چهار کمپین انتخاباتی شرکت کرده‌ام. من در این سال‌ها شگفتی‌های زیادی دیده‌ام. چیزی به من می‌گوید که این ممکن است سالی با شگفتی‌های مهم باشد. امیدوارم اینطور باشد زیرا نمی‌خواهم شاهد نامزدی دوباره و انتخاب دوباره او باشم.»

او حتی هشدار داد که اهمیت رای‌گیری ایالت آیووا نباید بزرگ‌نمایی شود.

ال گور گفت: «مطمئن نیستم که این آنقدر مهم باشند که برخی معتقدند. نمونه‌های زیادی وجود داشته است - آخرین بار در سال 2016، که تد کروز برنده رقابت‌های حزبی آیووا شد، و پس از آن حتی ذره‌ای اهمیت پیدا نکرد. ما دیده‌ایم که دیگران در حزب جمهوری‌خواه در انتخابات آیووا پیروز شدند و سپس از صحنه رقابت ناپدید شدند.»