سود طلای سرخ ایرانی در جیب تاجران خارجی

به گزارش اکوایران ؛ برندسازی یکی از روشهای بدست آوردن بازارهای صادراتی در دنیا محسوب می شود، اما با وجود اینکه ایران در بسیاری از محصولات کشاورزی در دنیا سرآمد محسوب می شود، اما به دلیل فروش فله ای به جای برندسازی نتواسته در بازارهای صادراتی نامدار شود. در این خصوص می توان به زعفران (طلای سرخ) اشاره کرد، در حالی که 90 درصد از زعفران جهان در ایران تولید می شود، اما تنها زحمت تولید محصول پرطرفدار در دنیا با کشاورزان ایرانی است و سود آن را سایر کشورها می برند.  

در این خصوص رئیس شورای ملی زعفران بر این نکته تاکید می کند که سال گذشته 36 تن زعفران از ایران فقط به افغانستان ارسال و این زعفران به‌ نام افغانستان به دیگر کشورها صادر شده است و این اتفاق برای کشورهای دیگر نیز رخ داده و کشورهای دیگری نیز با طلای سرخ ایران در بازارهای صادراتی برای خود نام و نشانی بدست آورده اند.

به گفته تولیدکنندگان زعفران، فصل برداشت زعفران در شرق کشور در شرایطی آغاز شده است که در سال های گذشته کشورهایی مانند افغانستان، هند، قطر و... تلاش کرده اند با کشت و برندسازی بازار جهانی طلای سرخ را به دست بیاورند و در این راه البته به موفقیت هایی هم رسیده اند هرچند همچنان در جهان ایران مهم ترین تولیدکننده زعفران محسوب می شود.

در سال جاری کشت و برداشت زعفران با تهدیدهای مختلفی روبرو بوده؛ در این خصوص می توان به خشکسالی و تهدید تولید زعفران در استان‎های مرجع این محصول مانند خراسان رضوی و خراسان جنوبی موجب اشاره کرد که تولید این محصول را با مشکل مواجه کرده است، از سوی دیگر فروش زعفران ایران به ‌نام کشورهای دیگر ازجمله اسپانیا و ... از چالش های جدی صادرات این محصول می شود.

تولید 90 درصد زعفران جهان در ایران

در این خصوص رئیس شورای ملی زعفران محسن احتشام  به اتاق بازرگانی تهران گفته است:  با وجود هشدارهای متخصصان و صادرکنندگان به مزیت رقابتی در بازار و برندسازی بی ‎توجه بوده‌ایم. این درست است که 90 درصد زعفران دنیا را تولید می‌کنیم، اما کسی ما را نمی‎شناسد و مثلا اسپانیا که با تکیه بر زعفران ایران برندسازی کرده است را به‌عنوان تولیدکننده در جهان می‌شناسند.

به گفته احتشام، کشورهای دیگر مثل چین، افغانستان و قطر نیز پا در کفش اسپانیا کرده‌اند و از غفلت ما در معرفی زعفران ایران و برندسازی استفاده‌ کرده‌‍‌‌اند تا بازار را تصاحب کنند.  

 بی توجهی به برند سازی برای طلای سرخ ایران در حالی صورت گرفته که به گفته احتشام،  شورای ملی زعفران از مدت‎ها قبل طرح‌هایی ارائه کرده که براساس آن زعفران ایران با برند ملی صادر شود تا ما در بازار جهانی جایگاهی داشته باشیم. وقتی کمکی به اجرای چنین طرح‎هایی نمی‎شود، فضای دلالی و واسطه‎گری توسعه می‎یابد، چه توقعی داریم که کشورهای دیگر به بازار ما وارد نشوند؟ قطر با اینکه توان تولید زعفران را ندارد، چند گلخانه نمایشی ایجاد کرده و زعفران ایران را می‌برد و به ‌نام خودش می‌فروشد.

به گفته رئیس شورای ملی زعفران ، در این شرایط کشورهای دیگر هم این رویه را در پیش خواهند گرفت و ما تولیداتمان را بدون سود و موفقیت از دست خواهیم داد. از طرف دیگر ما بازارهای بزرگ چین، هند و آمریکا را به‌خاطر تحریم‎ها از دست داده‌ایم.  

همچنین بخشی از کارشناسان معتقدند در سال های گذشته تجار افغانستان از تحریم های ایران به نفع خود استفاده کرده اند و در شرایطی که ایران امکان صادرات به بازارهای مهم از جمله آمریکا را از دست داده؛ زعفران ایران را خریداری کرده و بعد به عنوان زعفران افغانستان صادر می کنند. اتفاقی که باعث شده افغانستان به عنوان یکی از صادرکنندگان زعفران در جهان شناخته شود و به مرور زمان بازار جهانی این محصول که در اختیار ایران است بازیگران جدیدی پیدا کند که در واقع با زعفران ایران و دور زدن بازار می خواهند سهمی جهانی پیدا کنند.