به گزارش اکوایران ، مدتی پیش ناصرامانی درصحن علنی شورای شهر تهران به لیست استخدامی های دوره پنجم مدیریت شهری اشاره کرد و گفت این لیست را در کنار لیست استخدامی های جدید در شهرداری منتشر می کند .

اما بخشی از نام های لیستی که در اختیار این عضو شورای شهر تهران قرار گرفته بود در پایان سال گذشته حذف شدند . اما خبری از لیست جذب های نیروهای شهرداری در 7 ماهه اخیر نیست .

امروز برخی از مدیران سابق شهرداری اعلام کرده اند که حقوق فروردین آنها واریز نشده است و احتمال پایان کار آنها در شهرداری وجود دارد . آنها در نامه ای به مهدی چمران رییس شورای شهر تهران نوشته و در آن مدعی شده اند که پیش از عید مطلع شده  که تیمی در دفتر شهردار، متشکل از نمایندگان معاونت های تخصصی، با نگاهی سیاسی لیستی از مدیران اصلاح طلب یا نزدیک به اصلاح طلبان دوره قبل را تهیه کرده اند برای این که آن ها را در مضیقه قرار دهند یا نسبت به قطع همکاری آن ها با شهرداری تهران اقدام کنند یا این که با ادعاهای واهی برای آن ها پرونده سازی کنند.

در متن نامه این مدیران آمده است که اسفند ماه گذشته و در روزهای آغازین سال جاری این اتفاق برای برخی افراد سرشناس تر افتاد و اعلام کردند که به خدمات ایشان نیازی نیست و در نهایت نیز برای آن ها نامه قطع همکاری صادر شد. ما از کنار این موضوع با صبر و سکوت گذشتیم. اما متأسفانه در روزهای اخیر شاهد بودیم برای حدود 40 نفر از کارشناسان و مدیرانی که در رده های پایین سازمان مشغول به کار هستند، حقوق واریز نشده است. طبق اخبار واصله تیمی در شرکت خدمات اداری شهر مأموریت یافته تا تمامی قراردادهای منعقد شده توسط این شرکت از سال 96 به بعد را بررسی کند. به نظر می رسد نتیجه این بررسی اقدام برای لغو قرارداد حدود 200 نفر از کسانی است که در دوره گذشته به شکل قراردادی وارد شهرداری تهران شده اند .

هرچندتلاش برای تماس با مدیران شهرداری از سخنگوی شهردار تا لطف الله فروزنده معاون توسعه انسانی شهردار و برخی از اعضای شورای شهر به سرانجام نرسید تا صحت برخی ادعاهای مطرح شده در این نامه راستی آزمایی شود .

ناراضی بودن نیروی انسانی در شهرداری تنها به کارکنانی که در دوره مدیریت اصلاح طلب ها بر سرکار آمده اند نیست . یک کانال شهری متعلق به کارکنان شهرداری که معمولا گلایه ها و درخواست های کارکنان شهرداری را منعکس می کند نیز در مطالب پر تکراری از فضای حاکم بر شهرداری گلایه کرده است .

به عنوان مثال در یکی از مطالب این کانال با عنوان تشدید حالت «خودی، نُخودی و بیخودی» بودن بین کارکنانِ شهرداری تهران آمده است که خودی‌ها؛ همواره یک جریان سیاسی هستند که وارد شهرداری می‌شوند و یا بصورت وصل شدن به آن جریان سیاسی در شهرداری قدرت می‌گیرند.

خودی‌ها دست‌شان باز است که هر طور تصمیم بگیرند، اعتماد به‌نفس کاذبی دارند که هر کردارشان را برای‌شان درست جلوه می‌دهد، معیارهای ارزیابی و داوری دیگران را بنا می‌کنند، منافع شهرداری را آن‌ها تشخیص می‌دهند، داور کارهای کارکنان هستند، اوصاف خوب جریان خود را دارند؛ مورد اعتمادند و خطاهاشان بخشودنی است. اقلیتی هستند که به رخ اکثریت کشیده می‌شوند.

نخودی‌ها هم  اکثریت کارکنان بدنه اصلی شهرداری تهران که وارد جریانات سیاسی نمی‌شوند، اما مشارکت سیاسی و اجتماعی دارند، بارها تلاش کردند بخش مهمی از مدیران شهرداری باشند، اما همواره بازی می‌خورند. گویی وقتی خودی‌ها لازم دارند به بازی گرفته می‌شوند و وقتی کارشان تمام شد، توپ جمع کن میدان بازی هستند.

بیخودی‌ها هم گویی اصلاً بی‌خود کرده‌اند که به شهرداری آمده‌اند، و غالباً مدیران دوره سیاسی قبل هستند. همین که مثل خودی‌ها نیستند، یعنی بیخودی هستند. تحمل می‌شوند، مورد اعتماد نیستند و به شدت مورد غضب خودی‌ها قرار می‌گیرند.

دایره خودی‌ها به مرور زمان تنگ می‌شود. در کارکنان شهرداری احساس استیصال و بازی خوردن تقویت می شود. آن‌ها احساس می‌کنند خودی‌ها هر وقت لازم‌شان دارند از واژه «ما» استفاده می‌کنند و آن‌ها را هم کنار خودشان جمع می‌بندند، اما این جمع بستن فقط برای مدت محدود، کار محدود و بدون تقسیم منافع و منابع است.

مدتی پیش نیز ابراهیم امینی نایب‌رئیس پیشین شورای شهر تهران در واکنش به  خبرهای منتشر شده از تعدیل نیرو در شهرداری تهران به یکی از سایت های خبری گفته بود: بحث تعدیل نیرو نیست، در حقیقت بحث بر سر این است که بعضی از دوستان با تنگ نظری تصور می‌کنند افرادی که در دوره‌ی گذشته مشغول به کار شده‌اند و از تفکر دیگری هستند آنها را باید جدا کنند و عذرشان را بخواهند و افرادی را که با تفکر خودشان همسو هستند را به کار بگمارند.

وی افزود: بعد از تعطیلات نوروز و اول سال و ایام ماه مبارک رمضان که ماه رحمت است چنین برخوردی با کارکنانی که دستشان به هیچ جا بند نیست و به چندرغازی اکتفا می‌کنند که زندگی‌شان را بگذرانند و  از کار بیکار کردن این افراد هم خلاف انصاف است، هم خلاف آرمانهای اخلاقی و فرهنگی و دینی ما است.  من فکر میکنم که واقعا ما باید خودمان را در مقابل این جوان‌ها مسئول بدانیم و اجازه دهیم که به فعالیت‌شان ادامه دهند. اگر کسی یک تخلقی از نظر قانونی دارد و یا مثلا در انجام وظایف خود کم‌کاری می‌کند آن را مراجع انتظامی اداری است که می‌تواند به تخلف آنها رسیدگی کند.