به گزارش اکوایران، سخنرانی عباس عراقچی، وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در کنفرانس بین‌المللی سیاستگذاری هسته‌ای کارنگی لغو شد. این کنفرانس دلیل لغو سخنرانی عراقچی را تغییرات درخواستی او که منجر به ایجاد محدودیت برای رسانه‌ها و پرسش از سمت خبرنگاران میشد، اعلام کرد.

عباس عراقچی پس از لغو این سخنرانی، با انتشار متن این سخنرانی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «زمانی که با سخنرانی در کنفرانس سیاستگذاری هسته‌ای کارنگی موافقت کردم، هنوز تاریخ دقیقی برای دور بعدی مذاکرات ایران و آمریکا تعیین نشده بود. این مذاکرات قرار است در سطح کارشناسی از روز چهارشنبه آغاز شود و سطح مقامات ارشد آن نیز روز شنبه برگزار می‌شود. همان‌طور که در متن سخنرانی به وضوح تاکید کردم، جمهوری اسلامی ایران هیچ قصدی برای مذاکره در ملا عام ندارد.»

عراقچی افزود: «من به سوالات دشوار روزنامه‌نگاران و شهروندان نگران عادت دارم. اما تبدیل سخنرانی به جلسه پرسش و پاسخ آزاد به مثابه تبدیل آن به مذاکرات عمومی است که نه من به شرکت در آن راضی هستم و نه احتمالا مخاطبانی که می‌خواهند درباره جزئیات مذاکرات بدانند.»

لارنس نورمن، خبرنگار وال‌استریت ژورنال در یک رشته توییت درباره متن سخنرانی لغو شده عراقچی در کنفرانس کارنگی واشنگتن نوشت:

«سخنرانی‌ای که توسط عراقچی نوشته شده و قرار بود در رویداد لغو‌شده کارنگی ارائه شود، در اصل هیچ عقب‌نشینی‌ای در موضوعات مهم ندارد، اما با حرف‌هایی تزئین شده که هدفشان جلب نظر ترامپ است؛ سخنانی درباره سرمایه‌گذاری مشترک و حضور در پروژه‌های غیرنظامی هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران. این سخنرانی، همان‌طور که از عراقچی انتظار می‌رفت، هوشمندانه تنظیم شده است. اما پیام اصلی‌اش این است که: باید اجازه بدهید ما غنی‌سازی را در داخل ادامه دهیم، و بعد از آن می‌توانیم با شما همکاری کنیم. بنابراین، عملاً تغییری در وضعیت ایجاد نمی‌کند.

این بخشی است که عراقچی تلاش می‌کند توجه دولت ترامپ را جلب کند، به شرطی که به ایران اجازه ادامه غنی‌سازی در داخل داده شود: «این سرمایه‌گذاری‌ها شامل شرکت‌هایی می‌شود که می‌توانند به ما در تولید برق پاک از منابع غیرهیدروکربنی کمک کنند. ایران در حال حاضر یک راکتور در نیروگاه هسته‌ای بوشهر دارد. برنامه‌ بلندمدت ما ساخت حداقل ۱۹ راکتور دیگر است؛ به این معنا که ده‌ها میلیارد دلار قرارداد بالقوه در دسترس خواهد بود. بازار ایران به‌تنهایی آن‌قدر بزرگ هست که بتواند صنعت هسته‌ای در حال افول ایالات متحده را احیا کند.»