به گزارش اکوایران؛ به گفته اسماعیل مرادیان میزان صادرات هندوانه ایران به ترکیه به اندازه‌ای افزایش یافته که «کانتینرهای ترک برای حمل هندوانه میدان اصلی میوه و تره‌‌بار را محاصره کرده‌اند و... قیمت این میوه در میدان اصلی میوه و تره‌بار افزایش» پیدا کرده است.

خبری که واکنش مخالفان صادرکنندگان محصولات آب‌بر را به همراه داشت و موجب شد تا این گروه بر این نکته تاکید کنند که در شرایط کنونی که کشور با خشکسالی درگیر است، صادرات محصولات آب‌بر که در اصل صادرات آب محسوب می شود به زیان کشور خواهد بود و باید در شرایط کنونی به تولید محصولاتی که آب کمتری نیاز دارند روی آورد.

به گفته اسماعیل مرادیان، ایران در شرایطی صادرات هندوانه به ترکیه را افزایش داده که «ترک‌ها با هدف حفظ منابع آبی خود میزان کشت هندوانه را کاهش دادند».

صادرات آب یا واردات ارز

هرچند بسیاری بر این موضوع تاکید می کنند که کاشت محصولات کشاورزی آب بر در شرایط کنونی که کشور با بحران آب از یک سو و کمبود برخی مواد غذایی از جمله گندم روبرو است را به صلاح نمی دانند، اما برخی از کارشناسان معتقدند که یک الگوی کشت مناسب در هر حوضه آبریز و منطقه ای خاص از ابعاد سیاسی، اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی مورد توجه است و هر کدام از این ابعاد می تواند معیار و میزانی بر الگوی کشت در هر حوضه آبریز محسوب شود. این دسته از کارشناسان به معیار مسوولان، کارشناسان وزارت جهاد کشاورزی و اشاره کرده که معتقدند باید کشت گندم نسبت به کشت پسته و زرشک و هندوانه ارجحیت داشته باشد؛ تفکری که با برخی از مناطق کشور سازگار نیست چرا که کاشت هندوانه می تواند در برخی از مناطق درآمد کشاروزی را به شدت افزایش دهد، که این امر رشد صادرات و افزایش درآمد ارزی را به همراه خواهد داشت. این گروه بر این نکته نیز تاکید می کنند که میزان آب مجازی در 13 میلیون تن گندم که نیاز سالانه کشور است، 21 میلیارد متر مکعب است. این در حالی که اگر تمام گندم مورد نیاز کشور با واردات تامین شود و ارز مورد نیاز از طریق کشت و صادرات هندوانه تامین گردد، مقدار آب مجازی صادر شده کمتر از 4 میلیارد مترمکعب خواهد بود. این به معنی آن است که کاهش مصرف آب گران قیمت داخلی به میزان بیش از 17 میلیارد مترمکعب در سال خواهد بود.